Η αναζήτηση της οικονομικής ελευθερίας

Του Γιάννη Κανταρτζή Σήμερα θα ήθελα να εστιάσω σε μια ιδέα αρκετά της μόδας: αυτήν της οικονομικής ελευθερίας. Αρχικά θα πρέπει να σιγουρευτούμε σε τι αναφερόμαστε με αυτόν τον όρο. Θα μπορούσε να συνοψιστεί στο να καταφέρουμε να ζούμε χωρίς την έγνοια του χρήματος ή στο να μην χρειάζεται να αφιερώνουμε δεκάδες ώρες εργασίας για να την αποκτήσουμε. Πρόκειται για την ελευθερία να αφιερώνεις τον χρόνο σου σε αυτό που σου αρέσει. Να είσαι ελεύθερος σε χρήματα και χρόνο. Μέχρι εδώ καλά. Μια τυπική άσκηση επί χάρτου αναφορικά με αυτόν τον στόχο είναι να υπολογίσει κανείς πόσους μήνες ή χρόνια θα μπορούσε να συντηρήσει το ίδιο βιοτικό επίπεδο χωρίς να εξαρτάται από τα εισοδήματα της πραγματικής του εργασίας. Οποιοσδήποτε έχει διαβάσει το βιβλίο του Κιγιοσάκι "Πλούσιος μπαμπάς, φτωχός μπαμπάς" θα ξεκινήσει να αναρωτάται και πολλοί θα προσπαθήσουν να χτίσουν εταιρείες και να ασχοληθούν με τα ακίνητα για παραγωγή εισοδήματος. Το σύμπαν, όμως, της οικονομικής ελευθερίας διαστέλλεται και μεγεθύνεται συνεχώς με πολλές εκφάνσεις: τις επενδύσεις στα παγκόσμια χρηματιστήρια, τις επενδύσεις σε ακίνητα, την αποταμίευση, το "trading", τις επενδύσεις μέσω των μερισμάτων... Δυστυχώς όπως ακριβώς συμβαίνει και με άλλες πτυχές των επενδύσεων, όντας το χρήμα στη μέση, ο όρος τείνει να εκπορνεύεται. Έρχονται στην επιφάνεια κάθε φορά και περισσότεροι απατεωνίσκοι, τρόπον τινά, επιδεικνύοντας τα πολυτελή τους γιοτ, τα ελικόπτερα, χλιδάτα εστιατόρια, μπερδεύοντας αυτό το είδος του δολώματος με την έκφραση της οικονομικής ελευθερίας. Προφανώς είναι αρκετά δύσκολο (όχι όμως αδύνατο) για έναν επιχειρηματία ολκής με 50 χρόνια εμπειρίας να πέσει σε μια τέτοια παγίδα περί "χλιδάτης ζωης του trader", παρά την εκτεταμένη δημοσιότητα που τους παρέχει το σύστημα σε αρκετές περιπτώσεις. Σε αναλογία, όμως, με τον στοιχηματισμό θα πίστευα ότι θα ήταν πολύ ευκολότερο κάποιοι σε νεαρότερη ηλικία ή σε απόγνωση και με ελάχιστες γνώσεις να πέσουν σε αυτήν την παγίδα. Θα ήθελα να καταθέσω την άποψή μου ως προς σε τι ακριβώς θα έπρεπε να συνίσταται η αναζήτηση της οικονομικής ελευθερίας και σε τι όχι. - Ένας δρόμος ηλλιγγιώδους και παθιασμένου περιορισμού των εξόδων φτάνοντας στα όρια της τσιγκουνιάς ενώ ταυτόχρονα ξεχνώντας να ζήσετε έτσι ώστε να αποταμιεύσετε χρήματα για να μπορέσετε να αποκτήσετε το συντομότερο αυτήν την πολυπόθητη οικονομική ελευθερία. Φευ - Να προσπαθείτε να αυξήσετε τα έσοδά σας ενώ την ίδια στιγμή ελέγχετε τα έξοδά σας για να μπορέσετε να κατευθύνετε ένα μέρος της αποταμίευσης προς τις επενδύσεις. Σαφέστατα - Να ψάχνετε τον γρήγορο και εύκολο πλουτισμό, τζογάροντας στο χρηματιστήριο με μια μαγική μέθοδο ή σύστημα το οποίο κερδίζει πάντα, έτσι ώστε να αποκτήσετε χρόνο και χρήμα για να αλλάξετε τη ζωή σας. ΟΧΙ - Να επιδιώκετε τον σταδιακό πλουτισμό, τη σταδιακή αποταμίευση, τις επενδύσεις στα διεθνή χρηματιστήρια σε βάθος χρόνου και με το πέρασμα δεκαετιών με μια στιβαρή μακροχρόνια μέθοδο η οποία θα έχει και κάποιες δυνατές πτώσεις μέσω διακυμάνσεων οι οποίες θα σας αναγκάσουν να είστε πειθαρχημένος. Ναι - Να κάνετε trading στο ενδοημερήσιο γράφημα (κλείνοντας τις θέσεις σας στο τέλος της ημέρας) για να προσπαθείτε να κερδίσετε ένα 20% τον μήνα πιστεύοντας ότι μπορείτε να ζήσετε από το χρηματιστήριο με 1 ώρα ενασχόλησης την ημέρα. ΟΧΙ (προφανώς) - Σταδιακή αποταμίευση σε βάθος χρόνου και με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, με συχνές χρηματικές ενέσεις ώστε να εκμεταλλευτείτε το φαινόμενο του επανατοκισμού. ΝΑΙ Συνοψίζοντας, η αναζήτηση της οικονομικής ελευθερίας είναι ένα πάθος και ευγενής στόχος εκατομμυρίων ανθρώπων και οικογενειών που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή, αλλά πάντα με τα πόδια στη γη και με ρεαλιστικούς στόχους καθώς το αντίθετο προκαλεί σύγχυση. Επίσης ας μην ξεχνάμε πως το σημαντικό είναι να απολαμβάνεις και το ταξίδι, ως γνωστόν. * Ο κ. Γιάννης Κανταρτζής είναι Οικονομολόγος, Εκδότης του περιοδικού TRADERS', Options strategist Πηγή: capital.gr