Τα τελευταία χρόνια, καθώς ο πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan καταφερόταν ολοένα και πιο επιθετικά εναντίον των ΗΠΑ, της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, οι φορείς εξωτερικής πολιτικής της Ουάσινγκτον σύστηναν υπομονή. Τα πυρά του Erdogan που προορίζονταν κυρίως για εγχώρια κατανάλωση, θεωρούνταν μικρή ενόχληση - σίγουρα όχι αρκετή ώστε η Δύση να εγκαταλείψει την Τουρκία.
Δυστυχώς, έχει έρθει η στιγμή να παραδεχτούμε ότι η ενόχληση μεγάλωσε: η Τουρκία έχει, για διάφορους λόγους κα σκοπούς, εγκαταλείψει τη Δύση.
Οι ενέργειες του Erdogan ταιριάζουν τώρα με τη ρητορική του. Η απόφαση του να παραλάβει τα ρωσικά συστήματα πυραυλικής άμυνας S-400 είναι μια προκλητική στάση απέναντι στο ΝΑΤΟ: οι δυτικοί αξιωματούχοι προειδοποίησαν από καιρό εναντίον της αγοράς, λέγοντας ότι τα συστήματα θα μπορούσαν να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο τις άμυνες του ΝΑΤΟ παρέχοντας στους Ρώσους τεχνικούς πρόσβαση σε ζωτικής σημασίας πληροφορίες σχετικά με τα πιο προηγμένα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη. Η Τουρκία έχει επίσης κλιμακώσει την ένταση με την Ευρώπη στέλνοντας πλοία εξερεύνησης φυσικού αερίου σε θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου που διεκδικεί η Κύπρος.
Πρόκειται για εσκεμμένες προκλήσεις. Η Τουρκία θα μπορούσε να επιλέξει να αγοράσει πυραυλικά συστήματα εγκεκριμένα από το ΝΑΤΟ με συγκρίσιμες δυνατότητες. Θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να μεσολαβήσει στο θέμα της Μεσογείου. Αντ 'αυτού, ο Erdogan φαίνεται να έχει υπολογίσει ότι, με την αμερικανική επιρροή να μειώνεται στην περιοχή, τα συμφέροντα ασφαλείας του εξυπηρετούνται καλύτερα από μια συμμαχία με τη Ρωσία και ότι ο Πρόεδρος Donald Trump θα τον αφήσει ελεύθερο να αλλάξει πλευρά. Φαίνεται επίσης να πιστεύει ότι η Δύση δεν έχει αρκετά "γερό στομάχι" για να επιβάλλει σημαντικές κυρώσεις.
Τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Η ΕΕ βρίσκεται ήδη στη διαδικασία παγώματος επαφών υψηλού επιπέδου με την Τουρκία και έχει αρχίσει να κόβει την οικονομική της βοήθεια. Δεδομένου ότι η Άγκυρα τείνει να χλευάζει τέτοιου είδους μέτρα, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να προχωρήσουν παραπέρα και να επιβάλουν κυρώσεις κατά των τουρκικών εταιρειών που ασχολούνται με τις υπεράκτιες γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο. Αυτό λογικά θα αποθαρρύνει τις περαιτέρω θαλάσσιες εξορμήσεις.
Οι ΗΠΑ πρέπει επίσης να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα. Μια καλή αρχή θα ήταν, ο Πρόεδρος Trump να δηλώσει ότι η Τουρκία δεν θα παραλάβει τα αεροσκάφη F-35 που έχει αγοράσει. Παράλληλα, η κυβέρνησή του αποκλείει επίσης την Τουρκία από το πρόγραμμα παραγωγής εξαρτημάτων για τα αεροσκάφη αυτά. Αφού απείλησε να το πράξει, ο Λευκός Οίκος δεν έχει την πολυτέλεια να υιοθετήσει μια πιο ήπια γραμμή χωρίς αλλαγή συμπεριφοράς.
Έπειτα η κυβέρνηση έχει ένα μακρύ μενού κυρώσεων από το οποίο μπορεί να επιλέξει, περιλαμβανομένης της δέσμευσης των περιουσιακών στοιχείων ανώτατων αξιωματούχων, την παρεμπόδιση χορήγησης μεγάλων δανείων προς την Τουρκία ή την πλήρη εξάλειψή της από το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ. Ο στόχος θα πρέπει να είναι οι ΗΠΑ να ξεκινήσουν με περιορισμούς, αλλά να αυξήσουν γρήγορα τις ποινές, μέχρις ότου ο Erdogan επανεξετάσει τους λάθος υπολογισμούς του και βάλει διαπιστωμένα στον πάγο τον ρωσικό εξοπλισμό.
Αν αυτό αποτύχει, οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους θα πρέπει να απαντήσουν σε ένα μεγαλύτερο ερώτημα: Μπορεί η Τουρκία να θεωρηθεί γενικότερα ένας αξιόπιστος σύμμαχος; Παρόλο που οι κανόνες του ΝΑΤΟ δεν επιτρέπουν τον εξοστρακισμό ενός μέλους, υπάρχουν σοβαρά πρακτικά ζητήματα που πρέπει να εξεταστούν, συμπεριλαμβανομένης της παρουσίας δυτικού στρατιωτικού προσωπικού και εξοπλισμού –κυρίως πυρηνικών όπλων - στις βάσεις του ΝΑΤΟ στην Τουρκία. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι διοικητές του ΝΑΤΟ αναζήτησαν στη Μέση Ανατολή εναλλακτικές θέσεις για αυτές τις βάσεις.
Η άφιξη των συστημάτων S-400 θα πρέπει να επιταχύνει την αναζήτησή τους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Erdogan έκανε την επιλογή του σε αυτή τη διαμάχη. Η Δύση θα πρέπει να τον ακούσει -και να προετοιμαστεί για να προχωρήσει χωρίς αυτόν.
Πηγή: capital.gr
Leave a comment