Αντιμέτωποι με "φαντάσματα" του παρελθόντος που εξακολουθούν, κατά περιπτώσεις, να "συναντούν" στην καθημερινότητά τους, είναι επιχειρηματίες από τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, που - παρά τις όποιες δυσκολίες - έχουν όραμα και τολμούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση των επιχειρηματικών τους ιδεών.
Πεπαλαιωμένες, ανεπαρκείς και ακατάλληλες υποδομές, υψηλή ανεργία, αδύναμα θεσμικά όργανα και υψηλά επίπεδα μετανάστευσης, είναι ορισμένα μόνο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν επιχειρηματίες που επενδύουν στη χώρα καταγωγής τους, επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ).
Ένας από αυτούς είναι και ο Γιοκ Γκίνι που διετέλεσε, πριν αρκετά χρόνια, δήμαρχος της πόλης του Κάλμετ στη βόρεια Αλβανία. Σε ηλικία μόλις 24 ετών (τότε) ο κ. Γκίνι επιχείρησε να βρει χρηματοδότηση από διεθνείς οργανισμούς για την αποκατάσταση της παραδοσιακής καλλιέργειας των αμπελώνων. Όμως, η Ιστορία είχε άλλα "σχέδια": Το 1997 ξέσπασε το σκάνδαλο των πυραμίδων, με αποτέλεσμα η εικόνα κατάρρευσης που παρουσίαζε η χώρα να απομακρύνει τους συνομιλητές του κ. Γκίνι που ήθελαν να βοηθήσουν οικονομικά στην αναγέννηση των αμπελώνων.
"Όλα τα σχέδια ακυρώθηκαν. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι" δήλωσε ο κ. Γκίνι που έβλεπε το αμπελουργικό του όνειρο να ξεθωριάζει, όχι όμως να σβήνει.
Το όνειρο που δεν έσβησε
«Συνέχισα όμως να ονειρεύομαι», σημείωσε ο κ. Γκίνι, που ένωσε δυνάμεις και αποταμιεύσεις με έναν από τους αδελφούς του που είχε μεταναστεύσει στην Ιταλία και έφτιαξαν το δικό τους οινοποιείο, στο χωριό τους. Σήμερα, η επιχείρηση του κ. Γκίνι περιλαμβάνει μια έκταση 95 στρεμμάτων αμπελώνων, από την οποία Ιταλοί οινολόγοι παράγουν το κρασί του, που ολοένα και γίνεται πιο γνωστό στους κύκλους των ξένων επισκεπτών που αναζητούν προορισμούς γαστρονομικού και οινικού τουρισμού. "Υπάρχουν περισσότεροι από 50 παραγωγοί στην περιοχή που πωλούν σταφύλια απευθείας στο οινοποιείο μας" τόνισε ο κ. Γκίνι.
Η περίπτωση του Γιοκ Γκίνι ανήκει στην ομάδα των επιχειρηματιών που αρνήθηκαν να δεχθούν το άσχημο "χαρτί" που μοίρασε η ...τράπουλα της Ιστορίας, αλλά δεν είναι η μοναδική.
Σήμερα, επιχειρηματίες και κυβερνήσεις των έξι χωρών των Δυτικών Βαλκανίων εργάζονται για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεργάζονται μεταξύ τους και αναβαθμίζουν τους οδικούς άξονες, το σιδηροδρομικό δίκτυο, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια: Υποδομές που θα συνδέουν καλύτερα τις χώρες μεταξύ τους, αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο.
Σε μια περιοχή όπου οι μικρές επιχειρήσεις αποτελούν τα 4/5 των τοπικών οικονομιών, ένας από τους καλύτερους τρόπους ενθάρρυνσης της ανάπτυξης είναι η στήριξή τους. Αυτό είναι το σκεπτικό πίσω από διάφορες πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ), η οποία μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές στην περιοχή. Προγράμματα, όπως το πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητας των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων (ΜμΕ) των Δυτικών Βαλκανίων στηρίζουν την ανάπτυξη των επιχειρήσεων.
Ζωτικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη η ανάσχεση του brain drain
Σε όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων υπάρχουν επιχειρηματίες που αναζητούν τρόπους για να υλοποιήσουν τις ιδέες τους και να διασφαλίσουν ότι το μέλλον στην πατρίδα τους θα είναι καλύτερο απ' ό,τι το παρελθόν. Όμως, ένας από τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την ανάπτυξη των εταιρειών είναι το φαινόμενο του brain drain, καθώς η φυγή νέων επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών στο εξωτερικό έχει άμεσο αντίκτυπο στις οικονομίες των χωρών. Από μελέτες που έχουν εκπονηθεί προκύπτει ότι η υψηλή μετανάστευση αναφέρεται συχνά ως αιτία θανάτου της επιχειρηματικότητας μικρής κλίμακας.
Επομένως, η ανάσχεση του brain drain είναι μια περιφερειακή προτεραιότητα. Αλλά, το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορούν να κάνουν οι κυβερνήσεις; Η απάντηση είναι μεγάλης κλίμακας, μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων έχουν ήδη ξεκινήσει τεράστιας σημασίας περιφερειακά έργα διασυνδεσιμότητας. Το επενδυτικό πλαίσιο των Δυτικών Βαλκανίων (WBIF), μια συνεργασία μεταξύ της ΕΤΑΑ, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, των άλλων αναπτυξιακών τραπεζών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των δικαιούχων χωρών, είναι καθοριστικής σημασίας για τη συμμετοχή της περιοχής σε πολυετείς προσπάθειες ( όχι μόνο για τις μεταφορές, αλλά και για την ενεργειακή απόδοση και την ανάπτυξη των ΜμΕ).
Πηγή: amna.gr
Ανάλυση
Leave a comment