Η ελληνική κεφαλαιαγορά ήταν πάντα συσχετισμένη με το πολιτικό-κομματικό σύστημα, καθώς τα συμφέροντα των εγχώριων επιχειρηματιών διασταυρώνονται ή και συνεπικουρούνται εκ των πολιτικών προσώπων. Κι όμως, η συσχέτιση συναρτάται μάλλον με τη σταθερότητα της πολιτικής σκηνής παρά με το τελικό αποτέλεσμα αυτό καθ’ αυτό.
Το αποτέλεσμα των ευροεκλογών της 26 Μαΐου ήλθε να επισφραγίσει το τέλος μιας παρωδίας άκρως καταστροφικής για τα ελληνικά δημόσια συμφέροντα (όχι όμως για ορισμένα ιδιωτικά), υπονοώντας παράλληλα και ένα ευκταίο αποτέλεσμα αυτοδυναμίας. Μοιραία δόθηκε το έναυσμα για πιο "ασφαλείς" τοποθετήσεις βάσει του παραπάνω αφηγήματος, και οι επενδυτές, προεξοφλώντας την -ανοδική- συνέχεια στο ΧΑ, στήριξαν το μεγαλύτερο μέρος των εισηγμένων αγοράζοντας ή/και παραμένοντας σε αγοραστικές θέσεις επί αυτών. Το αποτέλεσμα; Περ. +22% για τον ΓΔ, με τις περισσότερες μετοχές να καταγράφουν κέρδη περισσότερα ή λιγότερα από τον δείκτη, ανάλογα την περίσταση.
Οι δεκτοβαρείς μετοχές (ΟΤΕ, ΕΕΕ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ, ΜΟΗ, ΜΥΤΙΛ) φάνηκαν πιο συντηρητικές επιλογές επιβεβαιώνοντας τον τίτλο των bluechips, τηρουμένων των αναλογιών. Άλλες πάλι συγκέντρωσαν πιο δυνατούς αγοραστές (ΛΑΜΔΑ, ΣΑΡ, ΒΙΟ) υπεραποδίδοντας. Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότερες έκοψαν και μέρισμα εν μέσω ανοδικής κίνησης, απορροφώντας άμεσα το ποσοστό της αποκοπής, δίνοντας ένα επιπλέον δώρο στους μετόχους τους.
Κατ' αντιστοιχία με την αγορά μετοχών, τα ομόλογα επέδειξαν παρεμφερή (αντίστροφη) εικόνα, είτε αναφορικά με τα πολύπαθα κρατικά, είτε όμως και για τα εταιρικά. Οι διεθνείς αγορές φάνηκε να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία ότι τα ομόλογα της χώρας πλέον δεν διατρέχουν ιδιαίτερους κινδύνους, ενώ και οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης βελτίωσαν αισθητά την εικόνα.
Αναλύοντας όμως λίγο πιο διεξοδικά, η χρηματαγορά μας ήταν ήδη ανοδική πολύ πριν τις ευρωεκλογές και την εν λόγω προεξόφληση. Και το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου και η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας επιβεβαιώνει πλέον ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών αφήνει πίσω του τα σενάρια ακυβερνησίας, προβλημάτων ή δεύτερων εκλογών. Και ακόμα πιο γενικά, το βύθισμα του Β΄εξαμήνου 2018 δεν απείλησε τη διστακτική άνοδο του ΧΑ, αλλά μάλλον -μιλώντας πλέον εκ του ασφαλούς- ήτο μία ευκαιρία για πιο προσεκτικές τοποθετήσεις. Κι έτσι, προσεγγίζοντας πλέον τα τοπικά υψηλά του 2018, είναι λογικό να αναμένουμε πιθανές ρευστοποιήσεις ή καλύτερα μείωση της έντασης της αγοραστικής δραστηριότητας.
Πρέπει όμως να προσεχθεί, μιλώντας και βάσει της προαναφερθείσας διετούς επενδυτικής συμπεριφοράς, ότι πλέον η αγορά έχει ξεφύγει από τον πολυετή καθοδικό "υφεσιακό" κύκλο, τουλάχιστον από πλευράς χρηματοοικονομίας και δυστυχώς όχι ακόμα από πλευράς δημοσιονομικών μακροοοικονομικών. Αυτό σημαίνει ότι το χρηματιστήριο δείχνει να προεξόφλησε και συνεχίζει να προεξοφλεί μια θετική εξέλιξη για την ελληνική οικονομία. Οι πιθανές ρευστοποιήσεις, λοιπόν, μάλλον αποτελούν έξοδο για τους βραχυπρόθεσμους επενδυτές και ευκαιρία για κάποιους άλλους, που βλέπουν τη μεγάλη εικόνα.
Η ρευστότητα στο σύστημα είναι πλέον μεγάλη παρ' όλα αυτά και κοιτώντας με πιο ανοιχτό μυαλό θα πρέπει να δώσουμε σημασία σε εταιρίες που πρώτες θα ωφεληθούν από την ανάπτυξη, όπως η βιομηχανία, οι κατασκευές και η ενέργεια ενώ εταιρίες που είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα αυξήσουν σημαντικά τα κέρδη τους όπως είναι τα ΕΧΑΕ αλλά και εκείνες που είναι με μικρό δανεισμό και μπορούν πλέον να αναπτυχθούν μέσω του τραπεζικού κλάδου ή άλλων πηγών με μικρό πλέον κόστος. Ο τραπεζικός είναι ο κλάδος που πάντα κάνει τη διαφορά ειδικά με μία οικονομία που αρχίζει να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς.
Άλλωστε, το ρίσκο χώρας πλέον έχει απομακρυνθεί και φαίνεται πως οι ξένοι επενδυτές περίμεναν το καμπανάκι των εκλογών για να αρχίσουν να σπεύδουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Δεν μιλάμε μόνο χρηματιστηριακά αλλά και στην πραγματική οικονομία που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα. Η ψυχολογία αλλάζει με γοργούς ρυθμούς και σίγουρα δεν χρειάζεται να βάζουμε στόχους που θα σταματήσει η αγορά μεσοπρόθεσμα. Όπως ακριβώς βρέθηκε και το χαμηλό της οικονομίας με τον ίδιο τρόπο θα βρεθεί και το υψηλό που όπως φαίνεται μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Αν σκεφτούμε πως κάθε μονάδας παραπάνω στο ΑΕΠ ισοδυναμεί με περίπου 2 δισ., ποσό που μπορεί να πάει σε μείωση φόρων ή επενδύσεις. ΟΙ καταθέσεις στον τραπεζικό αυξάνονται ενώ ο ΕLA τείνει να μηδενιστεί. Η αγορά δεν έχει να φοβηθεί το αύριο ή τα μεγάλα λόγια και πλέον όλοι έχουν καταλάβει πως το φιλικό επενδυτικό περιβάλλον και εν γένει οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Παράλληλα πιθανή μείωση της φορολογίας μπορεί να αυξήσει τόσο τις επενδύσεις των εταιριών ενώ μαζί με πτώση των επιτοκίων μπορεί να αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα τους.
Επιλογίζοντας, η επιλογή εταιριών με γνώμονα τόσο τα θεμελιώδη μεγέθη όσο και τη συμπεριφορά των μετόχων είναι κρίσιμη. Ειδικά δε εάν ο επενδυτής γνωρίζει εξαρχής το ρίσκο που αναλαμβάνει ώστε να νιώσει άνετος για τις ενδεχόμενες αυξομειώσεις και έχει την αντίληψη του γενικότερου κλίματος της οικονομίας, μπορεί να απολαμβάνει τα πιθανά κέρδη που δίνει κατά καιρούς η χρηματαγορά (όπως τώρα) αλλά και να ελαχιστοποιεί τις απώλειες που μοιραία θα αντιμετωπίσει.
* Ο κ. Σίμος Μαυρουδής είναι Αναπληρωτής διευθύνων Σύμβουλος της Fast Finance ΑΕΠΕΥ
Πηγή: capital.gr
Πρέπει όμως να προσεχθεί, μιλώντας και βάσει της προαναφερθείσας διετούς επενδυτικής συμπεριφοράς, ότι πλέον η αγορά έχει ξεφύγει από τον πολυετή καθοδικό "υφεσιακό" κύκλο, τουλάχιστον από πλευράς χρηματοοικονομίας και δυστυχώς όχι ακόμα από πλευράς δημοσιονομικών μακροοοικονομικών. Αυτό σημαίνει ότι το χρηματιστήριο δείχνει να προεξόφλησε και συνεχίζει να προεξοφλεί μια θετική εξέλιξη για την ελληνική οικονομία. Οι πιθανές ρευστοποιήσεις, λοιπόν, μάλλον αποτελούν έξοδο για τους βραχυπρόθεσμους επενδυτές και ευκαιρία για κάποιους άλλους, που βλέπουν τη μεγάλη εικόνα.
Η ρευστότητα στο σύστημα είναι πλέον μεγάλη παρ' όλα αυτά και κοιτώντας με πιο ανοιχτό μυαλό θα πρέπει να δώσουμε σημασία σε εταιρίες που πρώτες θα ωφεληθούν από την ανάπτυξη, όπως η βιομηχανία, οι κατασκευές και η ενέργεια ενώ εταιρίες που είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα αυξήσουν σημαντικά τα κέρδη τους όπως είναι τα ΕΧΑΕ αλλά και εκείνες που είναι με μικρό δανεισμό και μπορούν πλέον να αναπτυχθούν μέσω του τραπεζικού κλάδου ή άλλων πηγών με μικρό πλέον κόστος. Ο τραπεζικός είναι ο κλάδος που πάντα κάνει τη διαφορά ειδικά με μία οικονομία που αρχίζει να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς.
Άλλωστε, το ρίσκο χώρας πλέον έχει απομακρυνθεί και φαίνεται πως οι ξένοι επενδυτές περίμεναν το καμπανάκι των εκλογών για να αρχίσουν να σπεύδουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Δεν μιλάμε μόνο χρηματιστηριακά αλλά και στην πραγματική οικονομία που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα. Η ψυχολογία αλλάζει με γοργούς ρυθμούς και σίγουρα δεν χρειάζεται να βάζουμε στόχους που θα σταματήσει η αγορά μεσοπρόθεσμα. Όπως ακριβώς βρέθηκε και το χαμηλό της οικονομίας με τον ίδιο τρόπο θα βρεθεί και το υψηλό που όπως φαίνεται μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Αν σκεφτούμε πως κάθε μονάδας παραπάνω στο ΑΕΠ ισοδυναμεί με περίπου 2 δισ., ποσό που μπορεί να πάει σε μείωση φόρων ή επενδύσεις. ΟΙ καταθέσεις στον τραπεζικό αυξάνονται ενώ ο ΕLA τείνει να μηδενιστεί. Η αγορά δεν έχει να φοβηθεί το αύριο ή τα μεγάλα λόγια και πλέον όλοι έχουν καταλάβει πως το φιλικό επενδυτικό περιβάλλον και εν γένει οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Παράλληλα πιθανή μείωση της φορολογίας μπορεί να αυξήσει τόσο τις επενδύσεις των εταιριών ενώ μαζί με πτώση των επιτοκίων μπορεί να αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα τους.
Επιλογίζοντας, η επιλογή εταιριών με γνώμονα τόσο τα θεμελιώδη μεγέθη όσο και τη συμπεριφορά των μετόχων είναι κρίσιμη. Ειδικά δε εάν ο επενδυτής γνωρίζει εξαρχής το ρίσκο που αναλαμβάνει ώστε να νιώσει άνετος για τις ενδεχόμενες αυξομειώσεις και έχει την αντίληψη του γενικότερου κλίματος της οικονομίας, μπορεί να απολαμβάνει τα πιθανά κέρδη που δίνει κατά καιρούς η χρηματαγορά (όπως τώρα) αλλά και να ελαχιστοποιεί τις απώλειες που μοιραία θα αντιμετωπίσει.
* Ο κ. Σίμος Μαυρουδής είναι Αναπληρωτής διευθύνων Σύμβουλος της Fast Finance ΑΕΠΕΥ
Πηγή: capital.gr
Leave a comment